زمینه: اخیرا مساله خطای پزشکی یکی از دغدغه های سیستم پزشکی و همچنین بیماران شده است. در بخش اورژانس، با توجه به کثرت بیماران و غیرمنتظره بودن اکثر بیماری ها شناسایی نگرانی های بیماران در طول اقامت در این بخش و کوشش در جهت رفع آن می تواند در افزایش میزان امنیت بیماران از احتمال بروز خطاهای پزشکی و ارتقا میزان رضایتمندی بیماران موثر باشد. این مطالعه با هدف بررسی میزان وقوع نگرانی بیماران اورژانس، ارتباط آن با خصوصیات بیماران و میزان رضایتمندی آنها از خدمات ارایه شده انجام گرفت.روش کار: این مطالعه توصیفی مقطعی در آبان 1387 در تهران انجام شد. پرسشنامه ای جهت بررسی فراوانی وقوع نگرانی بیماران از بروز خطاهای پزشکی و نیز میزان رضایتمندی ایشان با استفاده از مقیاس Likert تهیه گردید. کلیه بیماران بزرگسالی که در طی یک هفته به اورژانس بیمارستان رسول اکرم (ص) مراجعه داشتنه و دچار کاهش سطح هوشیاری یا مسمومیت نبودند وارد مطالعه شدند. 7 روز بعد طی تماس تلفنی از آنها پرسشنامه ها تکمیل گردید. آنالیز اطلاعات با استفاده از c2 و t Test در نرم افزار SPSS 14 انجام شد.یافته ها: از مجموع 638 بیمار، 48.3 درصد (44.5 تا 52 درصد با فاصله اطمینان 95 درصد) از بیماران از حداقل یک مورد از 10 مورد خطای پزشکی ذکر شده اظهار نگرانی کردند که شایع ترین آنها اقامت طولانی در اورژانس و ترس از وقوع خطای دانشجویان پزشکی بود. میزان نگرانی بیماران با خصوصیات آنها از جمله سن، سطح سواد، طول مدت بستری و چگونگی تعیین تکلیف و ترخیص از اورژانس ارتباط معنی دار داشت (p<0.001).62  درصد بیماران رضایت خود را از خدمات پزشکی خوب یا عالی ابراز کردند. میزان احساس امنیت بیماران از بروز خطای پزشکی به طور قابل ملاحظه ای با رضایتمندی بیماران ارتباط مستقیم داشت (p<0.0001).نتیجه گیری: گرچه بسیاری از بیماران از ارایه خدمات پزشکی احساس امنیت کردند ولی با توجه به شرایط استرس زا در اورژانس، شناسایی نوع نگرانی بیماران، آموزش و برقراری ارتباط موثر با بیماران می تواند باعث کاهش نگرانی بیماران و افزایش میزان رضایتمندی ایشان گردد.

پژوهش حاضر در پی بررسی تاثیر درمان پذیرش و تعهد بر فرانگرانی، نگرانی اجتماعی و نگرانی سلامتی دانشجویان بود. پژوهش حاضر، نیمه آزمایشی و طرح پژوهش از نوع پیش آزمون-پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری شامل کلیه دانشجویان دانشگاه آزاد همدان به تعداد 15000 نفر در سال 1394 بود. نمونه این تحقیق مشتمل بر 30 دانشجو (20 دختر و 10 پسر) از جامعه مذکور بود. برای انتخاب نمونه از روش نمونه گیری هدفمند استفاده شد. آزمودنی ها به طور تصادفی به دو گروه آزمایش و کنترل تقسیم شدند. ابزار سنجش این پژوهش، مقیاس افکار اضطرابی ولزبود. این ابزار سه مقیاس اضطراب اجتماعی، اضطراب فراگیر (فرانگرانی) و اضطراب سلامتی را می سنجد. درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد در مداخله 8 جلسه 45 دقیقه ای به صورت انفرادی و هفتگی در مرکز پژوهشی منشور مهر اجرا شد. آزمودنی ها قبل از درمان، و یک ماه پس از درمان به پرسشنامه پاسخ دادند. به منظور تجزیه وتحلیل داده ها از تحلیل کوواریانس استفاده شد.نتایج نشان داد، درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد باعث کاهش فرانگرانی و اضطراب اجتماعی می شود، اما نگرانی سلامتی کاهش پیدا نکرد. پیشنهاد می گردد، پژوهشگران مداخله درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد و پروتکل مورد استفاده در این پژوهش را در سایر جوامع و گروه های سنی استفاده نمایند.

مقدمه: ناباروری بحرانی بزرگ و عامل استرس روانی است و بسیاری از واکنش های منفی شامل افسردگی، کاهش میل جنسی، کاهش روابط اجتماعی و دلسردی زوجین را سبب می شود لذا مطالعه حاضر با هدف تاثیر آموزش تکنیک های تن آرامی (آرام سازی بنسون)، بر کاهش استرس و کاهش نگرانی های جنسی، ارتباطی و اجتماعی زنان نابارور انجام شده است.روش کار: مطالعه حاضر در سال 1395 بر روی زنان مراجعه کننده به کلینیک شهید رحیمی شهر خرم آباد انجام شد. واحدهای مورد پژوهش به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند و با تخصیص تصادفی در دو گروه آزمون (17=n) و کنترل (17=n) قرار گرفتند. شرایط ورود به مطالعه عبارت بود از: نازایی بالای یک سال، سن 34 - 18 سال، عدم سابقه مصرف داروهای آرام بخش، عدم سابقه قبلی آرام سازی، نداشتن هرگونه عامل نازایی به جزء عدم تخمک گذاری. ابزار جمع آوری داده ها پرسشنامه استرس ناشی از ناباروری نیوتن و همکاران (1999) بود. ابتدا از دو گروه پیش آزمون به عمل آمد و بعد از پایان مداخله از آن ها پس آزمون به عمل آمد. داده ها با روش تحلیل کوواریانس تک متغیره (ANCOVA) و به کمک نرم افزار SPSS-16 تحلیل شدند.یافته ها: آرام سازی بنسون سبب کاهش استرس (0.05 >P) و میانگین تغییرات در بعد نگرانی جنسی (%1 =P)، نگرانی ارتباطی (%1=P) و نگرانی اجتماعی (%2=P) در گروه آزمایش گردید.نتیجه گیری: آرام سازی نقش مهمی در کاهش استرس و کاهش نگرانی های جنسی، ارتباطی و اجتماعی زنان نابارور دارد. پیشنهاد می شود متخصصان علوم باروری تکنیک های تن آرامی را برای کنترل استرس افراد نابارور برای نتیجه مطلوب درمانی به کار گیرند.

زمینه و هدف نارسایی قلبی یکی از مهم ترین بیماری های قلبی عروقی است که 1 درصد از افراد در دهه 50 و 10 درصد از افراد در دهه 80 زندگی خود، با این مشکل مواجه می شوند. این افراد به دلیل سیر مزمن بیماری، علاوه بر درد جسمی، اغلب تنش، اضطراب، افسردگی و کیفیت زندگی ضعیفی را نیز تجربه می کنند. باتوجه به اهمیت نگرانی های مرتبط با بیماری در این دسته از افراد و از سوی دیگر، توجه به اهمیت هوش معنوی برای افراد دارای نارسایی قلبی، این مطالعه با هدف تعیین ارتباط هوش معنوی با نگرانی های ناشی از بیماری در افراد دارای نارسایی قلبی بستری در مرکز آموزشی درمانی فاطمه الزهرا(س) ساری وابسته به دانشگاه علوم پزشکی مازندران در سال 1399 انجام شد. روش بررسی این مطالعه یک پژوهش توصیفی همبستگی است. در این مطالعه، 247 بیمار مبتلا به نارسایی قلبی به شیوه نمونه گیری هدفمند به عنوان نمونه پژوهش انتخاب شدند. برای سنجش متغیر های مطالعه از فرم مشخصات جمعیت شناختی و ابزارهای روا و پایاشده هوش معنوی کینگ و دی سیکو (2009) و نگرانی های ناشی از بیماری برای بیماران نارسایی قلبی طراحی شده توسط باقری و همکاران (2014) استفاده شد. برای تحلیل داده ها از آمار توصیفی (فراوانی، درصد، میانگین و انحراف معیار) و آمار استنباطی (آزمون های ضریب همبستگی پیرسون، تحلیل واریانس و تی مستقل) در نسخه 16 نرم افزار SPSS استفاده شد. سطح معنا داری برای آزمون های آماری نیز کمتر از 0/05 در نظر گرفته شد. یافته ها میانگین نمره کلی هوش معنوی 16/10±, 61/20 و میانگین نمره کلی نگرانی های ناشی از بیماری 19/97±, 86/70 به دست آمد. آزمون ضریب همبستگی پیرسون ارتباط معنادار و معکوس بین نمرات نگرانی های ناشی از بیماری و هوش معنوی نشان داد (r=0/608 و P=0/001). درخصوص نگرانی های ناشی از بیماری، بعد استقلال شناختی با تمام ابعاد هوش معنوی ارتباط معنا داری داشت. در این مطالعه هوش معنوی با جنسیت (0/001=P)، وضعیت تأهل (0/014=P)، وضعیت اقتصادی (0/002=P)، وضعیت شغلی (0/018=P)، سطح تحصیلات (0/001=P)، وضعیت پوشش بیمه ای (0/001= P) و نگرانی های ناشی از بیماری با جنسیت (0/001=P)، داشتن بیماری دیابت (0/014=P)، وضعیت تأهل (0/001=P)، سطح تحصیلات (0/044=P) و وضعیت پوشش بیمه ای (0/01=P) مرتبط بود. نتیجه گیری بین هوش معنوی و نگرانی مرتبط با بیماری، ارتباط معنا دار و معکوس وجود دارد، به گونه ای که هرچه به نمره هوش معنوی افزوده شود، نگرانی مرتبط با بیماری کاهش می یابد. با توجه به نتایج مطالعه، برای کم کردن این نگرانی، بهتر است هوش معنوی افراد بیمار از طریق مداخلات مرتبط با آن افزایش یابد. این مداخلات می توانند شامل اجرای برنامه های آموزش معنویت برای کاهش نگرانی های مرتبط با بیماری و افزایش هوش معنوی برای این گروه از مبتلایان باشند.

اهداف: بیماران تعویض دریچه قلب در تمام طول زندگی برای کم کردن خطر ترومبوز دریچه نیاز به مصرف وارفارین دارند. مشکلات متنوعی بدنبال مصرف ان با توجه به شرایط مراقبت گزارش شده است ولی مطالعه جامعی با توجه به تجربیات بیماران ارایه نشده است. مطالعه فوق با هدف «تبیین تجارب بیماران تعویض دریچه قلب درمورد مصرف وارفارین» انجام شد. روش ها: این مطالعه با رویکرد تحقیق کیفی و با روش تحلیل محتوای قراردادی در سال 1392 انجام شد. مشارکت کنندگان ده نفر بیمار تعویض دریچه قلب شده با تجارب زمانی متفاوت در مراکز درمانی تهران و کاشان و بیماران سرپایی که تجربه زندگی با دریچه فلزی قلب را داشتند داده ها از طریق مصاحبه نیمه ساختار و با نمونه گیری هدفمند جمع آوری و تا اشباع داده ها ادامه یافت. تجزیه و تحلیل داده ها به طور مستمر و هم زمان با جمع آوری داده ها و به صورت مقایسه ای انجام شد. یافته ها: از توصیف های غنی و عمیق مشارکت کنندگان، 479 کد اولیه استخراج شد. طی فرایند تحلیل داده ها، دو درون مایه اصلی عبارت بودند از: ترس و نگرانی از نوسان (International Normalized Ratio) آی ان آر و تلاش برای استفاده درست وارفارین و تنظیم آی ان آر. درون مایه اول، ترس ونگرانی از مصرف درست وارفارین که خود پنج زیر طبقه داشت: نگرانی از مصرف صحیح وارفارین، نگرانی از مراقبت های درمانی، عوارض وارفارین، نگرانی از بارداری و نگرانی از خدمات دندان پزشکی بود. درون مایه دوم تلاش برای استفاده درست و تنظیم مصرف وارفارین از پنج زیر طبقه شامل: درک ضرورت مصرف وارفارین، تکیه به پزشک، خود مرافبتی، توصیه ها و مراقبت بهداشتی درمانی پزشکان و نیازهای آموزشی مصرف وارفارین بود. نتیجه گیری: بیماران تعویض دریچه قلب یک ترس و نگرانی دایمی در طول مصرف وارفارین دارند و تلاش می کنند با مصرف درست وارفارین و تنظیم آی ان آر آن را کم کنند. لازم است با شناخت واقعی بیماران و ارائه مراقبت بعد از ترخیص و با تشکیل انجمن بیماران دریچه ای و نهاد خانواده برای کم کردن نگرانی ها به آنها کمک کرد.

لطفا برای مشاهده چکیده به متن کامل (PDF) مراجعه فرمایید.

این پژوهش با هدف شناخت رابطه نگرانی و حمایت اجتماعی در دوره نوجوانی انجام شد. گروه نمونه شامل 570 دانش آموز (292 دختر، 278 پسر، میانگین سنی=16.85) بود. شرکت کنندگان، پرسشنامه حمایت اجتماعی کودکان و نوجوانان (طهماسیان، 1384) و پرسشنامه نگرانی پن استیت (مایر و دیگران، 1990) را تکمیل کردند. داده ها با استفاده از ضریب همبستگی و رگرسیون مورد تحلیل قرار گرفتند. نتایج نشان دادند که بین احساس نگرانی و حمایت اجتماعی در دختران و پسران و پایه های مختلف تحصیلی رابطه معنادار منفی وجود دارد. با افزایش حمایت اجتماعی، نگرانی در نوجوانان کاهش می یابد و با کاهش حمایت اجتماعی، نگرانی افزایش می یابد. همچنین، حمایت اجتماعی می تواند 14% از واریانس نگرانی را در نوجوانان تبیین کند. این یافته ها حاکی از آنند که حمایت اجتماعی می تواند عامل حفاظت کننده ای در مقابل نگرانی در سنین نوجوانی باشد. افزون بر این، خانواده و همسالان می توانند در برنامه های پیشگیرانه و درمانی برای کاهش و درمان نگرانی، تاثیرگذار باشند.